در مقایسه عایق سلول بسته الاستومری و عایق پلی الفین باید بگوییم که درست است که با روش‌های متفاوتی تولید می‌شوند اما ویژگی‌های فیزیکی مشابهی دارند، که یکی از دلایل آن سلول بسته بودن این عایق‌هاست. هر دو عایق فاقد فیبر و گرد و غبار و غیر سمی هستند. در فرآیند تولید هیچکدام از این عایقها از گاز CFC استفاده نمی‌شود. این محصولات حاوی هیچگونه متریال خام دارای لاتکس یا فرمالدئید نمی‌باشند. ساختار سلول بسته این عایقها باعث شده تا از مقاومت حرارتی خوبی برخوردار بوده و پایداری خوبی در برابر نفوذ بخار آب داشته باشند. مقاومت در برابر فشار یا فشردگی نیز یکی از ویژگی‌های عایق سلول بسته است. رطوبت، گرد و غبار و کثیفی به راحتی در زیر عایق سلول بسته جمع نمی‌شود به همین دلیل نگرانی چندانی در زمینه رشد کپک، قارچ و باکتری وجود نخواهد داشت. سطح این عایقها در اثر مجاورت هوا فرسایش نمی‌یابند و به دلیل دوام بالایی که دارند می‌توان آنها را تمیز کرد.
تفاوتی که در مقایسه عایق سلول بسته الاستومری و عایق پلی الفین وجود دارد شامل تاثیرات دماهای بالا و پایین، خواص انعطافپذیری و مقاومت در برابر آتش می‌باشد. این تفاوتها به دلیل روش تولید عایقها و پلیمرهایی است که در تولید آنها استفاده میشود. پیوند شیمیایی که در عایق الاستومری وجود دارد به صورت اتصال متقابل (ترموست) است در صورتی که پیوند عایق پلی الفین به صورت ترموپلاستیک می‌باشد. زمانیکه عایق الاستومری در معرض حرارت بسیار بالا قرار می‌گیرد ذوب نمی‌شود اما تحت فشار مداوم اتصال مقابل قرار گرفته و این باعث سفت و سخت شدن محصول می‌گردد. گرچه که محصول با سفت شدن هنوز هم خاصیت رسانایی حرارتی خود را حفظ می‌کند و در واقع فقط انعطافپذیری خود را از دست می‌دهد که وقوع این امر پس از نصب اصلاً جای نگرانی نخواهد داشت.
به دنبال کامل‌ترین خدمات هستید؟
ما با به‌روزترین تجهیزات و محصولات در کنار شما هستیم. برای دریافت مشاوره در انتخاب و خرید تجهیزات می‌توانید، همین حالا با ما تماس بگیرید.عایق لوله ای پلی الفین انتقال دمای دقیقی دارد و همین باعث محدود شدن محدوده دمای استفاده از آنها شده است. عایق لوله ای پلی الفین ترموپلاستیک بوده و هنگامیکه در معرض دمای بالا قرار می‌گیرد (بالاتر از ۲۰۰ °F) نرم شده و شکل خود را از دست می‌دهد. اگر این عایق برای مدت کوتاهی در دمای ۲۲۰°F یا بالاتر قرار بگیرد، ذوب شده و باعث خرابی فاجعه‌بار درسیستم خواهد شد.
به دلیل وجود این خطر، نباید از عایق پلی الفین در سیستمی استفاده کرد که احتمال رسیدن به دمای ذوب عایق در آن وجود دارد. نمونه چنین سیستمی خطوط حرارتی گرمایش آب می‌باشد.
مطالبی که در مورد عایق پلی الفین منتشر شده نشان می‌دهد که در دمای پایین انعطافپذیری بهتری نسبت به عایق الاستومری دارد. اهمیت این موضوع برای عایق‌کاری خطوط لوله‌ای است که به صورت دوره‌ای دارای درجه پایین می‌باشند و باید انعطافپذیری خود را در آن دما نیز حفظ نمایند. اکثر متریال‌هایی که برای ساخت عایق الاستومری مورد استفاده قرار می‌گیرند در دمای ۳۰°F شروع به سفت شدن می‌کنند و همچنین در دمای -۴۰°F دچار شکنندگی و تَرَک می‌شوند. گرچه که این محصولات در دمای زیر انجماد انعطافپذیری خود را از دست می‌دهند اما این موضوع تاثیری بر روی خاصیت رسانایی حرارتی آنها ندارد.
عایق الاستومری در دمای ۷۵ºF نسبت به عایق پلی الفین انعطافپذیری بیشتری دارد. این انعطافپذیری دو کاربرد مهم دارد: اول راحتی نصب عایق و دوم در سیستم‌هایی که دمای آنها گرم و سرد شده و ممکن است عایق ۱۰ درصد انقباض یا انبساط داشته باشد.
عایق‌های الاستومری و پلی الفین با ضخامت زیر ۱ اینچ برای مقاومت در برابر آتش سوزی باید مطابق استاندارد ASTM E-84 تولید شوند. البته ویژگی‌های ضد حریق عایقها با یکدیگر متفاوت بوده و بسته به کاربری عایق دارد. طراحی عایق الاستومری به شکلی است که میزان اکسیژن موجود برای آتش سوزی را کاهش می‌دهد. محصولات عایق پلی الفین به این شیوه عمل نمی‌کنند، بلکه در اثر حریق ذوب شده و از استمرار آتش سوزی جلوگیری می‌کنند. استاندارد ASTM E-84 یکی از متداول‌ترین استانداردها در بازار صنعت و ساخت و ساز می‌باشد. برخی دیگر از استانداردهای دیگری که در این زمینه مورد استفاده هستند عبارتند از ASTM E162 (تست پنل تابشی) و ASTM E-662 (تست تراکم دود NBS). این استانداردها بیشتر در کاربری‌های حمل و نقل انبوه و کفپوش استفاده میشود. در کل محصول تولید شده باید توسط ترکیبی از تست‌های مختلف مورد آزمایش قرار گرفته تا برای کاربری نهایی تایید شود.
در بحث پیرامون این مقاله شرکت کنید!