تست فلتنینگ (Flattening test) معمولاً بر روی نمونه‌های برداشته شده از لوله‌ها انجام می‌شود. در این تست نمونه‌ای از لوله مانیسمان در بین دو صفحه فلزی موازی قرار گرفته و بر اساس درجه تعیین شده تست فلتنینگ بر روی آن انجام می‌شود. شدت فلتنینگ که فاصله اندازه‌گیری شده میان دو صفحه تحت باری مشخص می‌باشد نباید بیشتر از میزان مقرر شده باشد. این تست نشان می‌دهد که آیا لوله مانیسمان تحت فرآیند فلتنینگ می‌شکند یا خیر. این تست همچنین میزان مقاومت فشردگی (تراکم) لوله مانیسمان و میزان شکل‌پذیری آن در طی فرآیند فلتنینگ را مشخص می‌کند. با این مقاله از سلسله مقالات لوله مانیسمان پترو ایلیا انرژی همراه ما باشید.
برای انجام این تست نمونه‌ای از لوله اهنی مانیسمان با استفاده از دستگاه کشش تحت بار مشخصی صاف می‌شود. سپس یک بازرسی چشمی از لوله انجام می‌شود تا مشخص شود که آسیب وارد آمده به آن چقدر بوده است. اگر طی این بازرسی آسیب‌هایی نظیر تَرک یا شکستن و پوسته پوسته شدن سطح لوله مشاهده شود، در واقع لوله نتوانسته از این تست سربلند بیرون بیاید. اما اگر آسیب قابل مشاهده‌ای وجود نداشته باشد، لوله تست را با موفقیت گذرانده است.
تست فلرینگ (Flaring Test)
در بسیاری از پروژه‌ها و در برخی موارد لازم است تا انتهای لوله مانیسمان کمی گشاد شده تا بتوان آن را به دیگر اجزاء متصل کرد. انجام تست فلرینگ به ویژگی‌های لوله مانیسمان و ترکیب شیمیایی آن نیز بستگی دارد. هر چه میزان کربن، گوگرد و فسفر کمتر باشد، بهتر است!
در این تست یک مندرل مخروطی شکل داخل دهانه نمونه لوله مانیسمان شده و با زاویه ۶۰ درجه بسط پیدا می‌کند، طول دخول مندرل طبق مقررات مشخص شده است. میزان بسط پیدا کردن قطر داخلی و خارجی هم به استانداردهای تعیین شده بستگی دارد. مقادیر به دست آمده از این تست نباید کمتر از مقادیر تعیین شده در مقررات باشد.
پس از این تست نباید هیچ‌گونه تَرک قابل مشاهده‌ای بر روی نمونه لوله‌ها وجود داشته باشد. تست فلتنینگ و فلرینگ بر اساس تست مکانیکی محصولات فولادی ASTM A370-10 انجام می‌شود.
آذر ۲۱, ۱۳۹۸
بسیار عالی اطلاعات خوب و کاملی بود